ARONIA CZARNOOWOCOWA



Aronia czarnoowocowa jest krzewem owocodajnym przed którego owocami otwiera się wielka przyszłość. Świat po okresie fascynacji chemią i syntetycznym poprawianiem przyrody wraca do naturalnej żywności i naturalnych leków.

Owoce aronii są jakby do tego stworzone bo można z nich wytwarzać zdrową żywność, która jest jednocześnie naturalnym lekiem na wiele chorób nękających ludzi przełomu wieków.

Owoce aronii są świetnym dodatkiem do najrozmaitszych przetworów począwszy od win i soków przez konfitury, dżemy, galaretki, nadzienia cukiernicze kończąc na aronii kandyzowanej, naturalnym barwniku spożywczym oraz lekach otrzymywanych z całych owoców lub z ich soku. Przetwory z aronii odznaczaja się piękną rubinowo-czerwoną barwą dzięki bardzo dużej zawartości barwników antocjanowych i już 10% dodatek soku aroniowego do soku jabłkowego wystarcza do uzyskania intensywnej czerwonej barwy soków.

Świeże owoce aronii nie nastręczają kłopotów z transportem i przerobem bo pomimo, że są owocami miękkimi są trwałe i nie ulegają łatwo psuciu, a po schłodzeniu ich do +2°C można je przechowywać przez wiele tygodni. Posiadają przy tym dużą bo ponad 75% wydajność tłoczenia soku.

Owoce aronii zawierają wiele witamin , a jeśli chodzi o zawartość witaminy P są jej najbogatszym w świecie źródłem i zawierają jej 2500-3500 mg%, ponadto zawierają witaminy: C, B2, B9, E, PP i prowitaminę A. Nie spotykana w innych owocach zawartość witaminy P pozwala zaliczyć aronię do roślin leczniczych. Owoce, sok i przetwory z aronii można polecić do szerokiego stosowania przy leczeniu chorób układu krwionośnego, szczególnie przy nadciśnieniu tętniczym, arteriosklerozy, hemoroidów, choroby naczyń włosowatych i choroby popromiennej.

Uprawa krzewów aronii nie nastręcza większych trudności. Mają one małe wymagania glebowe, corocznie obficie owocują i są bardzo odporne na choroby i szkodniki co całkowicie eliminuje konieczność chemicznej ochrony krzewów, a więc otrzymujemy owoce zdrowe i nie skażone pestycydami.

Wszelkich informacji szczegółowych można uzyskać kontaktując się ze Szkółką Specjalistyczna Aronii Czarnoowocowej "Eggert" zajmującej się produkcją najwyższej jakości selekcyjnego materiału sadzeniowego do zakładania plantacji jak również dystrybucją świeżych, schłodzonych i zamrożonych owoców aronii i przetworów gotowych z tych owoców.



Właściwości chemiczne

Coraz większe zainteresowanie uprawą aronii jest spowodowane wspaniałymi właściwościami owoców, które są bardzo dobrym surowcem do przetwórstwa a skład chemiczny pozwala zaliczyć je również do owoców leczniczych.

Skład chemiczny owoców aronii czarnoowocowej może się nieznacznie różnić w zależności od rejonu uprawy i warunków atmosferycznych w okresie wegetacji. Świeże, dojrzałe owce aronii zawierają 74-83% wody oraz suchej masy odpowiednio 26-17%. Owoce aronii zawierają około 18% substancji rozpuszczalnych takich jak: cukry, kwasy, garbniki, pektyny, barwniki i sole mineralne. Największy udział wśród substancji rozpuszczalnych zajmują cukry, których całkowity udział wynosi 6,2-10,8% masy świeżych owoców, w tym monosacharydy, fruktozy i glukozy jest od 4,3 do 5,9% a reszta to sacharoza.

Zawartość kwasów organicznych w owocach aronii czarnoowocowej jest stosunkowo niewielka i wynosi w przeliczeniu na kwas jabłkowy 0,7-1,3%. A więc, stosunek cukrów do kwasów jest dość wysoki i wynosi ten współczynnik wynosi około 8.

Duży wpływ na smak owoców aronii maja substancje garbnikowe, których zawartość w dojrzałych owocach wynosi około 0,35%, garbniki te nadają owocom charakterystyczny smak, co ma duże znaczenie, zwłaszcza w przetwórstwie winiarskim.

Owoce aronii odznaczaną się wysokim udziałem substancji pektynowych od 0,63 do 0,75%, dzięki czemu można ich używać przy produkcji galaretek i marmolad.

Ilość substancji popiołowych jest większa niż w powszechnie znanych innych owocach jagodowych jak porzeczki, maliny czy agrest i wynosi1,55g substancji popiołowych na 100g owoców. W substancjach popiołowych występuje duża ilość wapnia, około 7,8% tych substancji oraz bardzo cenne mikroelementy - takie jak: molibden (0.32-1,88 mg%), mangan (3,66-9,64 mg%), miedź (0,81-2,97 mg%) i bor (0,15-0,71 mg%).

Ze względu na bardzo cenny skład witamin możemy aronię zaliczyć do roślin leczniczych, szczególnie przydatną w leczeniu chorób nękających współczesnych ludzi a mianowicie chorób układu krwionośnego, kataru żołądka oraz jak wykazały ostatnie badania owoce aronii neutralizują zgubny wpływ promieniowania radioaktywnego coraz częściej oddziaływującego na organizm ludzki.

Owoce aronii zawierają między innymi witaminy: P, C, PP, B2, B9, E, i karoten (prowitaminę A). Z wymienionych witamin witamina P występuje w niespotykanych w innych owocach ilościach, jej zawartość waha się w przedziale od 1200 do 4977 mg% w świeżych owocach zawartość witaminy P najczęściej znajduje się na poziomie 2500 - 3500 mg%. Witamina P występuje w owocach aronii w grupie bioflawonoidów w składzie: bezbarwna katechina 600-1500 mg%, czerwone antocjany 600-1300 mg% i nieduże ilości żółtych flawonoidów.

Dzięki tak dużej zawartości P- aktywnych związków owoce aronii i ich przetwory są w medycynie używane do leczenia niektórych chorób. Od 4 kwietnia1959 r. Komitet Farmakologiczny Ministerstwa Zdrowia byłego ZSRR polecił owoce i sok z aronii czarnoowocowej do szerokiego klinicznego stosowania przy leczeniu nadciśnienia, arteriosklerozy i kataru żołądka. Od 1966 r. Rozpoczęto przemysłową produkcję witaminy C+P, do której surowcem jest kwas askrobinowy i witamina P otrzymana z suchych wytłoczyn aronii, Które zawierają jej 16600-18250 mg%. Stosowanie tego leku polecane jest przy: Hemoroidach, chorobach naczyń włosowatych, różnego rodzaju krwotokach i przede wszystkim przy leczeniu nadciśnienia. W Polsce na bazie soku aroniowego produkowane są leki geriatryczne.

Udział innych witamin w owocach aronii wynosi: witaminy C 14-28 mg% (max. Do 50 mg%), karoten - prowitamina A 1,8-2,5 mg%, B2 0,1 mg%, B9 0,05-0,1 mg%, E 0,5-0,8 mg%, PP 0,6-0,8 mg%.

Duże zastosowanie w lecznictwie i przetwórstwie ma sok tłoczony ze świeżych owoców aronii, który zawiera 7-9% cukrów, 0,8-1,1% kwasów, około 400 mg% witaminy P ponadto wszystkie wymienione wyżej inne witaminy i mikroelementy jak również pewne ilości drożdży i naturalnych antybiotyków. Wydajność tłoczenia soku ze świeżych owoców wynosi ok. 75%, a przy tłoczeniu owoców mrożonych wydajność wzrasta do 80%. Dosłodzony sok z aronii ma dobry smak i nadaje się do bezpośredniego spożycia jak też przygotowania kisieli, barwienia i wzbogacania wód bazowanych i innych napojów. Naturalny sok z aronii ma intensywny rubinowo-czerwony kolor o dużej klarowności i bardzo trwałej barwie, dzięki czemu nadaje się do kupażowania z sokami jasnymi np. jabłkowym, co ma szczególne znaczenie w winiarstwie.

Świeże owoce aronii mają bardzo szerokie zastosowanie w przetwórstwie, szczególnie jako dodatek barwiący i witaminowy do innych popularnych i mniej cennych owoców. Konfitury, galaretki, żele, powidła, marmolady, nadzienia cukiernicze i inne przetwory odznaczają się przyjemnym i charakterystycznym smakiem i piękną barwą. Szczególnie cenne są konfitury, przy produkcji, których udaje się zachować prawie w całości P-aktywne związki i tak jedna łyżka stołowa konfitur zaspokaja dobowe zapotrzebowanie organizmu na witaminę P. Podobne właściwości mają owoce kandyzowane, Które mają zastosowanie w cukiernictwie.

Cennym surowcem są też suszone owoce aronii, z których po prawidłowym procesie suszenia otrzymać można leczniczy wywar o pięknej czystej barwie; 50 g suszonych owoców może stanowić leczniczą dobową dawkę P-aktywnych związków przy leczeniu omawianych wcześniej chorób. W profilaktyce można stosować herbatki z suszonej aronii lub w kompozycji z innymi suszami jak np. różą lub głogiem.

Warto też wspomnieć o ekstrakcji barwników z wytłoczyn powstałych przy tłoczeniu soku. Wytłoczyn jako produkt odpadowy mogą być cennym surowcem, do otrzymania dużych ilości najbardziej poszukiwanych naturalnych barwników rubinowo-czerwonych. Stosowanie naturalnych barwników ma coraz większe zastosowanie w przemyśle spożywczym ze względu na powszechne odchodzenie od barwników syntetycznych.